Autor: AdminZS

Skarga na brak dostępności

Autor wpisu Autor: AdminZS
Data wpisu 4 stycznia 2023
Brak komentarzy do Skarga na brak dostępności

Handicapped men fishing at a lake. Wheelchair. Camping. Summertime

Ostatnio przyszło mi taszczyć wózek z dzieckiem po schodach, które nie miały żadnego podjazdu. Stąd dzisiejszy temat, czyli skarga na brak dostępności. Jest to środek przewidziany w ustawie z dnia 19 lipca 2019 roku o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1062, z późn. zm.), dalej jako „ustawa o dostępności”. Statystyki pokazują, że skarga ta nie jest zbyt często wykorzystywana, co wynika albo z niewiedzy o możliwości jej wniesienia, albo po prostu z rezygnacji tych, którzy na co dzień zmagają się z problemem braku dostępności.

Brak dostępności oznacza sytuację, w której produkt albo usługa nie posiada cechy lub cech pozwalających na korzystanie z tego produktu lub usługi przez osoby ze szczególnymi potrzebami na zasadzie równości z innymi osobami. Ograniczenia takie ustawodawca nazywa barierami – zaś ich definicja zawarta jest w art. 2 ust. 1 ustawy o dostępności. Zgodnie z tym przepisem przez barierę należy rozumieć przeszkodę lub ograniczenie architektoniczne, cyfrowe lub informacyjno-komunikacyjne, które uniemożliwia lub utrudnia osobom ze szczególnymi potrzebami udział w różnych sferach życia na zasadzie równości z innymi osobami. Na gruncie ustawy o braku dostępności pojęcie „osób ze szczególnymi potrzebami interpretowane jest dość szeroko, mianowicie do kategorii tych osób zalicza się m.in. osoby:

na wózkach inwalidzkich, poruszające się o kulach i o ograniczonej możliwości poruszania się,
niewidome i słabowidzące,
głuche i słabosłyszące,
głuchoniewidome,
z niepełnosprawnościami psychicznymi i intelektualnymi,
starsze i osłabione chorobami,
z małymi dziećmi, w tym z wózkami dziecięcymi,
mające trudności w komunikowaniu się z otoczeniem (a także z rozumieniem języka pisanego albo mówionego),
o nietypowym wzroście (w tym również dzieci),
z ciężkim lub nieporęcznym bagażem

oraz

kobiety w ciąży.

Postępowanie związane z brakiem dostępności wszczynane jest na wniosek osoby ze szczególnymi potrzebami lub jej przedstawiciela ustawowego (np. rodzic, opiekun, kurator), po wykazaniu interesu faktycznego.

Wymagania formalne wniosku o zapewnienie dostępności:

dane kontaktowe wnioskodawcy;
wskazanie bariery utrudniającej lub uniemożliwiającej dostępność w zakresie architektonicznym lub informacyjno-komunikacyjnym;
wskazanie sposobu kontaktu z wnioskodawcą;
wskazanie preferowanego sposobu zapewnienia dostępności, jeżeli dotyczy.

Ustawa o dostępności nie przewiduje wymogu nie przewiduje wymogu podpisania wniosku o zapewnienie dostępności i brak jest podstaw prawnych do wzywania do uzupełnienia braków formalnych w tym zakresie.

W przypadku, gdy podmiot publiczny nie zapewni wnioskowanej dostępności w odpowiednim czasie lub w należyty sposób, wnioskodawcy służy prawo złożenia skargi na brak dostępności. Skargę tę wnosi się do Prezesa Zarządu PFRON.

Wniesienie skargi na brak dostępności musi być poprzedzone złożeniem wniosku o zapewnienie dostępności w trybie art. 30 ustawy o dostępności.

Skargę wnosi się po upływie 30 dni od dnia, w którym:

upłynął ustawowy lub wyznaczony przez podmiot publiczny termin zapewnienia dostępności (terminy wynikające z art. 31 ust. 1 i 2 ustawy o dostępności),
wnioskodawca otrzymał zawiadomienie o braku możliwości zapewnienia dostępności (art. 31 ust. 3 ustawy o dostępności).

Elementy skargi na brak dostępności:

dane skarżącego (imię i nazwisko, ewentualnie adres, numer telefonu lub adres e-mail)
wskazanie bariery utrudniającej lub uniemożliwiającej dostępność w zakresie architektonicznym lub informacyjno-komunikacyjnym;
wskazanie sposobu kontaktu ze skarżącym;
wskazanie preferowanego sposobu zapewnienia dostępności, jeżeli dotyczy;
podpis.

Do skargi można dołączyć kopię wniosku o zapewnienie dostępności – wówczas skarga nie musi zawierać elementów wskazanych w pkt 2 – 4 powyżej.

Informacje zamieszczone na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady prawnej. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria Radcy Prawnego świadczy pomoc prawną na rzecz osób ze szczególnymi potrzebami, w tym sprawach związanych z brakiem dostępności.

Tagi brak dostępności, niepełnosprawność, osoby wykluczone, osoby ze szczególnymi potrzebami, skarga na brak dostępności

Aktualności

Odfrankowienie kredytu frankowego

Autor wpisu Autor: AdminZS
Data wpisu 3 stycznia 2023
Brak komentarzy do Odfrankowienie kredytu frankowego

Podstawą prawną działań sądów, jeśli chodzi o stwierdzanie nieważności albo odfrankowienie kredytów frankowych jest występowanie w umowach, na podstawie których udzielono tych kredytów, tzw. klauzul abuzywnych, czyli postanowień:

nieuzgodnionych indywidualnie z konsumentem,
kształtujących jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami,
rażąco naruszając jego interesy,
które nie dotyczą głównych świadczeń stron albo ich dotyczą, ale zostały sformułowane w sposób niejednoznaczny.

Na pierwszy rzut oka stwierdzenie nieważności kredytu frankowego może postawić Kredytobiorcę, który nie spłacił jeszcze całości kredytu, w trudnej sytuacji. Związane jest to z koniecznością zwrotu do banku niespłaconej części kredytu. Jednak w większości spraw doszło już do spłaty całości lub przeważającej części wypłaconego kredytu. Jednocześnie, w ewentualnej sprawie o zwrot tej należności, sąd może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, rozłożyć spłatę zasądzonego świadczenie na raty.

W przypadku osoby zadłużonej we franku szwajcarskim stwierdzenie nieważności umowy kredytowej nie jest jednak jedynym możliwym rozwiązaniem.

Żądanie odfrankowienia umowy kredytu oznacza wystąpienie do sądu z żądaniem ustalenia, że zawarte w niej klauzule, regulujące przeliczanie złotówek na franki szwajcarskie, stanowią niedozwolone postanowienia umowne. Po wygranej Kredytobiorcy, umowa kredytu nadal będzie ważna, jednak bezskuteczna w zakresie tych zapisów. Zostaną one z niej niejako „wygumkowane” i będzie ona wykonywana tak, jak gdyby zapisów tych nigdy w tej umowie nie było.

Odfrankowienie kredytu nie pociąga więc za sobą tak dalekich skutków jak te, które wiążą się ze stwierdzeniem jego nieważności. Umowa kredytowa będzie nadal wykonywana, Kredytobiorca nadal będzie spłacał raty, a jego nieruchomość nadal będzie stanowiła zabezpieczenie kredytu. Niemniej jednak:

kredyt frankowy stanie się klasycznym kredytem złotówkowym – oprocentowanym jednak w oparciu o stawkę SARON (następca LIBOR CHF), a nie o stawkę WIBOR, jak to ma miejsce przy kredytach złotówkowych,
bank będzie musiał dokonać przeliczenia pozostałych do spłaty rat, a ich wysokość się obniży,
zmniejszy się zadłużenie Kredytobiorcy wobec banku,
pozew o odfrankowienie kredytu można połączyć z żądaniem zwrotu nadpłaconych rat.

Jest to więc dobre rozwiązanie dla osób, które chcą się uwolnić od franka szwajcarskiego, jednak z różnych przyczyn nie chcą się „rozstawać” z bankiem, które im kredytu udzielił.

Podjęcie decyzji, które z rozwiązań jest korzystniejsze dla Kredytobiorcy (odfrankowienie kredytu frankowego albo jego unieważnienie), a w jego konsekwencji wybór strategii procesowej, powinna poprzedzić dokładana analiza wszystkich za i przeciw każdego rozwiązania. W szczególności będzie to kwestia sytuacji ekonomicznej Kredytobiorcy, wysokości kwot, jakich można dochodzić oraz ewentualnych i kosztów prowadzenia sprawy i ryzyk związanych z jej prowadzniem (roszczenia o wynagrodzenie za korzystnie z kapitału), z uwzględnieniem ciągle rozwijającego się orzecznictwa.

Kancelaria Radcy Prawnego prowadzi tzw. sprawy frankowe, tj. sprawy o unieważnienie i odfrankowienie kredytów frankowych na obszarze całego kraju, w tym dla klientów z Olsztyna i jego okolic.

Tagi Kredyty frankowe, kredyty walutowe, Odfrankowienie kredytu, Pomoc Frankowiczom, unieważnienie kredytu frankowego

Aktualności

Nieważność kredytu frankowego

Autor wpisu Autor: AdminZS
Data wpisu 21 grudnia 2022
Brak komentarzy do Nieważność kredytu frankowego

Dziś już niemal powszechnie wiadomo, że kredyty walutowe stanowiły swoistą pułapkę, zastawioną przez banki, na ich klientów. Wzrosty kursów walut przyczyniły się do licznych i niepotrzebnych dramatów osób pragnących nabyć własne M, a pozbawionych możliwości zadłużenia w złotówkach lub omamionych wizją niskich rat, sprzedawaną przez doradców kredytowych.

Obecnie sądy coraz częściej stają po stronie kredytobiorców, stwierdzając nieważność tych umów lub nakazując ich odfrankowienie.

Nieważność umowy oznacza, że jest ona traktowana, jak gdyby nie została zawarta, a każda ze stron powinna zwrócić drugiej stronie to, co jej świadczyła. Nie wywołuje ona zatem skutków prawnych i to już od dnia jej zawarcia.

W przypadku umów kredytowych we franku szwajcarskim (a także kredytów w innych walutach) dla osiągnięcia tego celu niezbędnym jest wystąpienie do sądu o stwierdzenie nieważności umowy. Jest to najdalej idące rozstrzygnięcie w tzw. sprawach frankowych. Po wygranej Kredytobiorcy umowa kredytu będzie uznana za nigdy nie zawartą. Nie będzie ona wywoływała skutków prawnych – i to zarówno teraz, jak i w przyszłości. Dlatego jej strony powinny zwrócić to, co wzajemnie sobie świadczyły:

Bank powinien zwrócić Kredytobiorcy wszystkie środki, które Kredytobiorca wpłacił mu wykonując nieważną umowę,
Kredytobiorca powinien zwrócić bankowi kwotę wypłaconego mu kredytu.

Jest to rozwiązanie korzystne dla Kredytobiorcy, ponieważ będzie on zobowiązany do oddania bankowi jedynie faktycznie wypłaconego mu kapitału, bez odsetek, prowizji i innych opłat. Nie jest to jednak jedyny skutek stwierdzenia przez sąd nieważności umowy kredytowej. Kredytobiorca nie tylko pozbędzie się negatywnych konsekwencji niekorzystnej umowy ale nadal pozostanie właścicielem nieruchomości, która po wykreślaniu wpisu o kredycie frankowym z księgi wieczystej nieruchomości, będzie wolna od obciążeń z tego tytułu.

Kancelaria Radcy Prawnego prowadzi tzw. sprawy frankowe, tj. sprawy o unieważnienie i odfrankowienie kredytów frankowych, na obszarze całego kraju, w tym dla klientów z Olsztyna i jego okolic.

Tagi Kredyty frankowe, kredyty walutowe, Pomoc Frankowiczom, unieważnienie kredytu frankowego

Aktualności

Niezapłacona faktura

Nie od dziś wiadomo, że wielu przedsiębiorców boryka się z problemem niesłownych i niesolidnych kontrahentów, którzy nie chcą zapłacić za wykonane usługi czy sprzedany towar. W takim wypadku trzeba działać szybko, bo często nie znamy sytuacji finansowej naszego dłużnika i nie wiemy, czy są realne szanse na odzyskanie długu. Oczywistą i najskuteczniejszą drogą odzyskania pieniędzy jest droga sądowa. Jednak zanim skierujemy sprawę na drogę postępowania sądowego, warto skorzystać z metod tzw. windykacji miękkiej i najpierw wezwać dłużnika do zapłaty należności. Odpowiednio sporządzone wezwanie może skutkować tym, że dłużnik spłaci swoje zobowiązanie i nie będzie potrzeby prowadzenia długotrwałego i kosztownego procesu. Jeśli jednak takie wezwanie nie odniesie spodziewanego skutku, to będzie ono ważnym dowodem w sądzie. Z tego powodu warto, aby takie wezwanie było sporządzone we właściwy sposób. Poniżej przedstawiam niezbędne elementy takiego pisma:

data i miejsce sporządzenia pisma,
dane wierzyciela i dłużnika (imię i nazwisko, firma w przypadku przedsiębiorców, adres, numer NIP, inne dane kontaktowe),
tytuł pisma – „Wezwanie do zapłaty”,
wskazanie roszczenia (należy dokładnie podać kwotę główną należności oraz należne odsetki i wskazać, jaka jest podstawa tego roszczenia, czyli np. dokładny numer faktury VAT oraz datę wymagalności roszczenia),
określenie sposobu i ostatecznego terminu zapłaty należności,
numer rachunku bankowego, na który należy wpłacić należną kwotę,
informacje o konsekwencjach, jakie podejmie wierzyciel w razie braku spłaty należności (np. skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego lub zakończenie dostaw towarów itp.),
podpis osoby sporządzającej wezwanie.

Wezwanie do zapłaty warto wysłać listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, co umożliwi nam uzyskanie oficjalnego potwierdzenia odbioru korespondencji przez dłużnika. W ten sposób wykażemy, stosownie do treści art. 187 § 1 pkt 3 k.p.c., że została podjęta próba polubownego załatwienia sprawy.

Informacje zamieszczone na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one porady prawnej. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria Radcy Prawnego świadczy usługi w zakresie spraw związanych z sądowym dochodzeniem należności, w tym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, na rzecz klientów z całego kraju, w tym także z Olsztyna i jego okolic.

Tagi niesolidny kontrahent, niezapłacona faktura, obsługa prawna przedsiębiorców, wezwanie do zapłaty

Aktualności

Nowy związek partnerski a alimenty na rzecz byłego małżonka

Autor wpisu Autor: AdminZS
Data wpisu 14 marca 2022
Brak komentarzy do Nowy związek partnerski a alimenty na rzecz byłego małżonka

Stosunki rodzinne w prawie polskim unormowane są, w zasadniczej części, w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym (KRiO).

Dziś chciałabym się odnieść do kwestii wpływu nowego związku partnerskiego na obowiązki alimentacyjne byłych małżonków.

Jak wiadomo rozwód powoduje definitywne ustanie więzi łączących małżonków. Jednak skutki prawne byłego małżeństwa mogą i zazwyczaj trwają jednak nadal. Przeważanie odnoszą się one do kwestii relacji z dziećmi oraz obowiązku alimentacyjnego na ich rzecz. Nie każdy jednak wie, że obowiązek alimentacyjny może dotyczyć również byłego małżonka. Problematyka takich alimentów uregulowana jest w art. 60 KRiO. Zgodnie z tym przepisem małżonek rozwiedziony, który:

nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia,
znajduje się w niedostatku

może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania mu środków utrzymania w zakresie odpowiadającym jego usprawiedliwionym potrzebom oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Istotne jest, że jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, to sąd, na żądanie małżonka niewinnego, może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, mimo że nie znajduje się on w niedostatku.

Obowiązek dostarczania środków utrzymania (alimentów) małżonkowi rozwiedzionemu wygasa, co do zasady:

w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa,
w przypadku, gdy zobowiązanym jest małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, z upływem terminu 5 lat od orzeczenia rozwodu (przy czym termin ten może zostać wydłużony).

Związek partnerski (związek nieformalny) stanowi nieusankcjonowany prawnie związek dwóch osób pozostających ze sobą w pożyciu. Związek taki powoduje powstanie też więzi gospodarczej między partnerami.

Zgodnie z art. 60 KRiO tylko nowy związek małżeński, i to tylko małżonka uprawnionego, powoduje wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego. Niemniej jednak, w mojej ocenie, brak formalnego unormowania nowego związku małżonka uprawnionego nie może szkodzić małżonkowi zobowiązanemu do płacenia alimentów. Przyjęcie innego stanowiska mogłoby prowadzić do nieokreślonego w czasie wykorzystywania instytucji świadczeń alimentacyjnych kosztem byłego małżonka. Mimo, że przepisy KRiO skupiają się jedynie na usprawiedliwionych potrzebach małżonka uprawnionego do alimentów oraz jego możliwościach finansowych to nieuwzględnienie nowej sytuacji i tego, w jaki sposób byli małżonkowie ułożyli sobie życie po rozwodzie może stać w sprzeczności z zasadami sprawiedliwości społecznej i stanowić nadużycie prawa. Z tego też względu usprawiedliwione potrzeby rozwiedzionego małżonka, pozostającego w nowym związku partnerskim powinny podlegać ocenie z uwzględnieniem możliwości zarobkowych i majątkowych partnera rozwiedzionego małżonka w tym związku. W przeciwnym wypadku uprawniony do alimentacji rozwiedziony małżonek byłby uprzywilejowany w stosunku do drugiego z rozwiedzionych małżonków. Prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego ma swój skutek ekonomiczny, który praktycznie nie odbiega od więzi gospodarczej, powstałej wskutek małżeństwa. Małżonek uprawniony może uzyskać dodatkowe środki, które wpłyną na zmniejszenie się niedostatku lub usprawiedliwionych potrzeb. Możliwa jest również sytuacja, w której środki z alimentów będą konsumowane na wspólne potrzeby osób pozostających w nowym związku – czyli korzyści z zasądzonych alimentów uzyskałby nowy partner małżonka uprawnionego. Z tego też względu uważam, że w takiej sytuacji powinna mieć zastosowanie instytucja nadużycia prawa z art. 5 KC, w celu unicestwienia/zredukowania zakresu roszczenia alimentacyjnego na rzecz małżonka po rozwodzie.

Kancelaria Radcy Prawnego świadczy usługi z zakresu prawa rodzinnego, w tym z zakresu spraw o rozwód i alimenty, na rzecz klientów zarówno z Olsztyna jak i całego kraju.

Zakres usług

Kancelaria Radcy Prawnego
Agnieszka Socha-Kisielewska

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.

Zakres usług

Kancelaria Radcy Prawnego Agnieszka Socha-Kisielewska

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.

Kancelaria Radcy Prawnego
Agnieszka Socha-Kisielewska