Kategorie
Aktualności

Procedura otrzymywania potwierdzenia spłaty kredytu hipotecznego. Wzór wniosku

Proces otrzymywania zaświadczenia o spłacie kredytu hipotecznego jest istotny dla każdego kredytobiorcy. Aby uzyskać potwierdzenie spłaty od banku, należy przejść przez kilka kroków.

Proces otrzymywania zaświadczenia o spłacie kredytu. Kroki do uzyskania potwierdzenia spłaty od banku

Po uregulowaniu ostatniej raty kredytu warto trzymać dowody spłaty kredytu, takie jak rachunki czy potwierdzenia przelewów. Następnie, w zależności od banku, możesz złożyć wniosek o wydanie zaświadczenia o spłacie kredytu bezpośrednio w placówce banku, poprzez bankowość internetową lub telefonicznie.

zaświadczenie o spłacie kredytu

Jeśli korzystasz z usług banku mBank, PKO BP, ING czy Santander Bank Polska, możesz skontaktować się z nimi telefonicznie lub odwiedzić placówkę banku. Niektóre banki umożliwiają także złożenie wniosku przez pocztę lub poprzez wiadomość e-mail.

Wniosek o potwierdzenie spłaty kredytu powinien zawierać dane kredytobiorcy, numer kredytu, kwotę kredytu oraz harmonogram spłaty. Banki często pobierają opłaty za wydanie takiego dokumentu, dlatego warto sprawdzić aktualny cennik.

Po złożeniu wniosku, czas oczekiwania na wydanie zaświadczenia może wynosić od 1 do 7 dni, a w niektórych bankach nawet 14 lub 30 dni. W międzyczasie warto być w kontakcie z bankiem w razie konieczności dostarczenia dodatkowych dokumentów lub informacji.

Odbiór dokumentu od banku można zrealizować osobiście w placówce banku, lub bank udostępni podgląd zamawianego dokumentu poprzez bankowość internetową.

Warto zastanowić się nad potrzebą takiego dokumentu, ponieważ niektóre banki mogą zagubić dane kredytobiorcy lub potrzebować czasu na realizację wydania, zwłaszcza w przypadku różnych powodów, takich jak sprawy waloryzacji kapitału czy stosowanie różnych procedur.

Dla pewności, że zobowiązanie zostało w całości uregulowane, warto skonsultować się z kredytodawcą i upewnić się, że adres banku jest aktualny. 

Otrzymanie zaświadczenia o spłacie kredytu jest istotnym krokiem w zabezpieczeniu swoich finansów, zwłaszcza przy hipotece wieczystej, i może okazać się przydatne w różnych sytuacjach, takich jak finansowanie nowego zobowiązania czy zmiana adresu banku.

Kredyt hipoteczny. Jak uzyskać potwierdzenie spłaty kredytu i dlaczego to ważne?

Potwierdzenie spłaty kredytu to istotny dokument dla każdego, kto spłaca kredyt hipoteczny. Bezpieczny kredyt 2, który zaciągnąłeś w 2023 roku, wymaga dokładnego monitorowania spłat. Dlatego ważne jest, aby otrzymać potwierdzenie spłaty kredytu od banku. Możesz to zrobić, udając się do placówki banku, w którym zaciągnąłeś kredyt.

Wydanie zaświadczenia o spłacie kredytu to proces, który warto rozpocząć, gdy jesteś pewien, że uiściłeś wszystkie raty. Banki powinny udostępniać podgląd zamawianego dokumentu przez internet, ale także można wystąpić z wnioskiem o uzyskanie zaświadczenia w placówce banku. To oświadczenie od kredytodawcy potwierdza, że twojego kredytu nie ma już na twoim koncie i jesteś wolny od długu.

https://radcaolsztyn.pl – Pomoc prawna w każdej sytuacji.

Potwierdzenie spłaty kredytu jest ważne z kilku powodów. Po pierwsze, stanowi ono oficjalne potwierdzenie, że spłaciłeś swój kredyt, co może być przydatne w przyszłości, na przykład podczas ubiegania się o nowy kredyt hipoteczny lub inną formę finansowania. Po drugie, dokument ten jest dowodem na to, że nie masz już żadnych zaległości, co wpływa pozytywnie na twoją historię kredytową.

Aby uzyskać potwierdzenie spłaty kredytu w banku, należy skontaktować się z bankiem i zgłosić prośbę o jego wystawienie. W większości przypadków banki mają obowiązek wykreślenia twojego kredytu z rejestru odsetkowego w ciągu 14 dni od otrzymania wniosku o potwierdzenie spłaty kredytu. Jednak warto zastanowić się nad uzyskaniem tego dokumentu nawet wcześniej, aby mieć pewność, że wszystkie formalności zostaną załatwione terminowo. To krok, który pomoże ci utrzymać kontrolę nad swoimi finansami i zapewnić sobie spokojną przyszłość.

Wniosek o wydanie zaświadczenia z banku o spłacie kredytu

Wniosek o wydanie zaświadczenia z banku o spłacie kredytu to procedura, którą należy przeprowadzić, jeśli chcesz uzyskać potwierdzenie spłaty kredytu. W celu złożenia wniosku należy pobrać odpowiedni formularz z witryny internetowej banku. Dokumenty, które będziesz musiał dostarczyć, to m.in. dowód tożsamości oraz informacje dotyczące kredytu.

Gdy już zbierzesz wszystkie niezbędne dokumenty, możesz złożyć wniosek osobiście w placówce banku lub drogą elektroniczną, jeśli taka opcja jest dostępna. Bank potwierdzenie spłaty kredytu wyda po dokładnej weryfikacji przesłanych informacji.

Warto zastanowić się nad tym, czy nie jest to procedura, którą warto wykonać, zwłaszcza jeśli planujesz aplikować o kolejny kredyt lub masz inne ważne sprawy finansowe. Wydanie potwierdzenia spłaty kredytu może być niezbędne do udowodnienia swojej zdolności kredytowej w przyszłości.

Bankowy kredyt a zaświadczenie o spłacie: Czym jest i jakie korzyści niesie?

Kiedy zastanawiasz się nad wnioskowaniem o bankowy kredyt, jednym z kluczowych kroków, które należy podjąć, jest złożenie właściwego dokumentu. W tym przypadku niezwykle istotne jest zaświadczenie o spłacie. Dlaczego warto o tym pamiętać?

Zanim złożysz wniosek o kredyt, warto zastanowić się nad swoją zdolnością kredytową oraz możliwościami spłaty. Zaświadczenie o spłacie jest dokumentem, który potwierdza historię twoich wcześniejszych kredytów i pożyczek. To narzędzie, które banki wykorzystują, aby ocenić twoją wiarygodność kredytową. Dzięki niemu można ocenić, czy jesteś w stanie terminowo spłacić nowy kredyt.

Bankowy kredyt a zaświadczenie o spłacie

Wniosek o kredytu możesz złożyć, ale to zaświadczenie jest kluczem do uzyskania korzystnych warunków finansowych. Pozytywna historia spłat może przekonać bank, że jesteś solidnym kredytobiorcą, co może skutkować niższym oprocentowaniem i lepszymi warunkami spłaty.

Warto również pamiętać, że brak zaświadczenia o spłacie lub negatywna historia kredytowa może skomplikować proces uzyskania kredytu. Banki mogą zastanawiać się nad ryzykiem związanym z udzieleniem pożyczki osobom o niepewnej historii spłat.

Zaświadczenie o spłacie to istotny dokument w procesie ubiegania się o bankowy kredyt. Należy złożyć wniosek o kredyt z pełną świadomością swojej historii kredytowej i starannością, aby zwiększyć szanse na uzyskanie korzystnych warunków finansowych. Pamiętaj, że odpowiednia dokumentacja może przekonać bank, że jesteś wiarygodnym kredytobiorcą, co może przełożyć się na niższe koszty kredytu i większy komfort spłaty.

Jak uzyskać potwierdzenie spłaty kredytu i co zyskujesz dzięki temu dokumentowi?

Potwierdzenie spłaty kredytu jest kluczowym dokumentem finansowym, który potwierdza uregulowanie zobowiązań wobec instytucji kredytowej. Jest to ważne zarówno dla kredytobiorcy, jak i dla samej instytucji udzielającej kredytu. Oto, jak uzyskać potwierdzenie spłaty kredytu i co zyskujesz dzięki temu dokumentowi:

Zwrócenie się do instytucji kredytowej: Pierwszym krokiem w uzyskaniu potwierdzenia spłaty kredytu jest skontaktowanie się z bankiem lub inną instytucją finansową, która udzieliła Ci kredytu. Możesz to zrobić osobiście, telefonicznie lub za pośrednictwem internetowego systemu bankowości.

Podanie informacji: Bank będzie potrzebował pewnych informacji od Ciebie, aby przygotować potwierdzenie spłaty kredytu. Najważniejsze z nich to numer kredytu, Twoje dane osobowe oraz okres, za który chcesz otrzymać potwierdzenie.

Wniesienie opłaty: W niektórych przypadkach, bank może pobierać opłatę za wystawienie potwierdzenia. Upewnij się, że jesteś świadomy ewentualnych kosztów związanych z tym dokumentem.

Oczekiwanie na dokument: Po złożeniu wniosku i uregulowaniu opłat będziesz musiał poczekać na przygotowanie potwierdzenia. Zazwyczaj zajmuje to kilka dni roboczych.

Teraz, co zyskujesz dzięki potwierdzeniu spłaty kredytu:

Dowód uregulowania zobowiązań: Potwierdzenie to stanowi oficjalny dowód, że uregulowałeś swoje zobowiązania wobec banku. Jest to istotne, gdy chcesz ubiegać się o kolejny kredyt lub inną usługę finansową.

Poprawa historii kredytowej: Regularne i terminowe spłacanie kredytu ma pozytywny wpływ na Twoją historię kredytową. To z kolei może pomóc Ci uzyskać korzystniejsze warunki kredytowe w przyszłości.

Spokojna przyszłość finansowa: Posiadanie potwierdzenia spłaty kredytu pozwala Ci świętować zakończenie udzielonego kredytu i skoncentrować się na oszczędzaniu lub inwestowaniu środków.

Uniknięcie nieporozumień: Potwierdzenie to chroni zarówno Ciebie, jak i bank przed ewentualnymi nieporozumieniami lub sporami dotyczącymi spłaty kredytu. To dokument potwierdzający, że wszystko zostało uregulowane zgodnie z umową.

Potwierdzenie spłaty kredytu to zatem istotny dokument, który daje Ci pewność, że Twoje zobowiązania zostały spełnione i może znacząco wpłynąć na Twoją przyszłość finansową. Dlatego warto zadbać o jego uzyskanie po spłacie kredytu.

Kancelaria Radcy Prawnego prowadzi tzw. sprawy frankowe, tj. sprawy o unieważnienie i odfrankowienie kredytów frankowych na obszarze całego kraju, w tym dla klientów z Olsztyna i jego okolic.

Kategorie
Aktualności

Spłacony kredyt frankowy a pozew. Analiza możliwości dochodzenia roszczeń po spłacie kredytu we frankach

Kredytobiorcy, zwani również frankowiczami, którzy zaciągnęli kredyt w CHF, mogą złożyć pozew przeciwko bankowi w przypadku niedozwolonych zapisów w umowie kredytowej. Klauzule abuzywne czy dwie kondycję są nieważnością umowy, co daje podstawę do złożenia pozwu. Orzecznictwo unii europejskiej nakazuje uwzględnienie nieważności umowy kredytowej wobec banku. Należy jednak działać zgodnie z polskim prawem, gdyż termin przedawnienia roszczeń może przekreślić szanse na wygraną.

Pozew o Zwrot Nadpłaconych Rat: Spłacony Kredyt We Frankach a Wyrok Sądu

spłacony kredyt frankowy a pozew

Konsultacja z radcą prawnym jest kluczowa przed złożeniem pozwu. Analiza umowy, uwzględniająca umowę kredytową i spłatę kredytu frankowego, pomoże ocenić jej nieważność. Jeśli kredyt został spłacony w całości, można żądać od banku zwrotu nadpłaconych rat. Warto pozwać bank, by uzyskać sprawiedliwość.

Wartością dodaną jest wygrana z bankiem, co potwierdzi unieważnienie umowy i zwrot nadpłaconych środków. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wspiera walkę frankowiczów w drodze sądowej. Indywidualne podejście do każdej sprawy zwiększa szanse na wygraną. Przedawnienie roszczeń to kluczowy aspekt; roszczenia przedawniają się dopiero po upływie pewnego czasu.

Złożenie pozwu przeciwko bankowi to nie tylko działanie w kierunku odzyskania nadpłaconych rat, ale także walki o sprawiedliwość wobec niedozwolonych zapisów. Nieważność umowy kredytowej otwiera drzwi do uzyskania wygranej z bankiem. Dla tych, którzy wcześniejszą spłatą uwolnili się od kredytu, pozew może być drogą do odzyskania nadpłaconych kwot.

Złożenie pozwu przeciwko bankowi w przypadku kredytów w CHF jest działaniem na rzecz uzyskania sprawiedliwości. Prawnik pomoże ocenić nieważność umowy i analizę zapisów. Wygrana z bankiem to unieważnienie umowy i szansa na odzyskanie nadpłaconych rat. 

Walka o sprawiedliwość. Kredyt frankowy a spłata – pozew w kancelarii prawnej

Walka o sprawiedliwość w przypadku kredytów frankowych jest coraz bardziej aktualna. Konsument, który zawarł umowę kredytu CHF, może teraz skonsultować się z kancelarią prawną w celu sprawdzenia swoich szans na odzyskanie nadpłaconych środków. Kluczowym elementem jest przekreślenie dwóch kondykcji: umowy kredytu oraz całkowitej spłaty kredytu frankowego.

Potrzebujesz pomocy w związku z kredytem we frankach ? Zapraszam do kontaktu.

Składając pozew do sądu przeciwko bankowi, konsument stara się odzyskać nadpłacone kwoty związane z kredytem. Warto jednak pamiętać, że wcześniejsza spłata kredytu może mieć wpływ na szanse na wygraną. Jeśli kredyt frankowy został już spłacony, to teoria dwóch kondykcji może przekreślić szanse na sukces.

Przeprowadzenie analizy umowy kredytowej jest kluczowe dla skutecznej walki z bankiem. Kancelaria prawna dokładnie przeanalizuje umowę oraz warunki udzielonego kredytu. To pozwoli określić, czy istnieją podstawy do złożenia pozwu. Warto również sprawdzić, czy umowa zawierała ewentualne klauzule abuzywne.

W przypadku kredytów spłaconych, konsument musi mieć na uwadze, że walka z bankiem może być trudniejsza. Niemniej jednak, zgodnie z polskim prawem, istnieje możliwość dochodzenia roszczeń. Szanse na wygraną z bankiem zależą od wielu czynników, takich jak zawarte w umowie zapisy oraz bieżąca sytuacja prawna.

Decydując się na skonsultowanie sprawy z kancelarią prawną, konsument zyskuje profesjonalne wsparcie i wiedzę prawna. Prawnicy pomogą w przeanalizowaniu umowy, zidentyfikowaniu ewentualnych nieprawidłowości oraz określeniu strategii postępowania.

Walka o sprawiedliwość w przypadku kredytów frankowych wymaga skrupulatnej analizy umowy kredytowej oraz całkowitej spłaty. Skonsultowanie się z kancelarią prawną pozwoli konsumentowi na rzetelne zrozumienie swoich szans i podjęcie odpowiednich działań w celu odzyskania nadpłaconych środków.

TSUE i wyrok w sprawie kredytu frankowego. Terminy spłaty a zwrot nadpłaconych środków

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał kluczowy wyrok dotyczący spraw frankowych, dotyczący terminów spłaty a zwrotu nadpłaconych środków. Jeśli masz spłacony kredyt frankowy lub dokonaliście wcześniejszej spłaty, to wyrok ten może wpłynąć na Waszą sytuację. Jeśli Twój kredyt został już spłacony, nadal istnieje możliwość odzyskania nadpłaconych kwot od banku.

wyrok w sprawie kredytu frankowego

Jeśli złożyłeś pozew do sądu w sprawie frankowych, decyzja TSUE może mieć istotne znaczenie dla Twojej sprawy. Wyrok ten nie przekreśla Twoich szans na wygraną, a wręcz przeciwnie, stanowi ważny precedens. Zgodnie z polskim prawem, masz prawo do roszczeń wobec banku w przypadku zawarcia niewłaściwej umowy związaną z kredytem frankowym.

Teraz, gdy mamy wyrok TSUE, warto przeanalizować swoją umowę z bankiem. Jeśli spłaciłeś swój kredyt frankowy lub wcześniej zakończyłeś spłatę, masz szansę na zwrot nadpłaconych środków. Kluczowym elementem jest termin spłaty kredytu oraz zawarte w umowie klauzule dotyczące kursu waluty.

Warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w sprawach frankowych, który pomoże Ci ocenić Twoją sytuację i podjąć odpowiednie kroki. Upewnij się, że współpracujesz z prawnikiem, który ma doświadczenie w prowadzeniu spraw przeciwko bankom w kwestiach kredytów frankowych. Teraz, dzięki wyrokowi TSUE, masz mocniejszą pozycję prawną w walce o zwrot nadpłaconych kwot oraz ochronę swoich praw w ramach umowy z bankiem.

Rozwiązanie po spłaconym kredycie frankowym. Ugoda z bankiem czy pozew sądowy?

Rozwiązanie po spłaconym kredycie frankowym to ważny krok. Po dokonaniu wcześniejszej spłaty kredytu pozostaje pytanie: ugoda z bankiem czy pozew sądowy? Zgodnie z polskim prawem roszczenia, masz opcje do rozważenia. Przede wszystkim warto przeanalizować dokładnie swoją umowę kredytową. Jeśli odkryjesz nieprawidłowości, możesz odzyskać od banku nadpłatę. Rozważając ugody, pamiętaj o skonsultowaniu się z prawnikiem specjalizującym się w sprawach bankowych. Skorzystanie z ugody może być szybsze i mniej skomplikowane, jednak nie zawsze przynosi pełne zadowolenie. Warto również zastanowić się nad pozwem sądowym. To proces czasochłonny, ale może dać większą pewność odzyskania nadpłaty. Ostateczna decyzja zależy od Twojej sytuacji finansowej, czasu i preferencji. Bez względu na wybór, ważne jest, aby działać zgodnie z przepisami prawa i zabezpieczyć swoje interesy.

Jak spłacono kredyty we Frankach Szwajcarskich i odzyskano środki przez kancelarię radcy

W latach 2000-2010 wiele osób w Polsce zaciągnęło kredyty hipoteczne we frankach szwajcarskich, przekonane o korzystnych warunkach. Jednak gwałtowna zmiana kursu franka w 2011 roku spowodowała, że raty znacznie wzrosły, wpędzając wielu w trudną sytuację finansową.

Na scenę wkroczyły kancelarie prawne/radców prawnych specjalizujące się w pomaganiu klientom spłacać kredyty we frankach i odzyskiwać niewłaściwie naliczone koszty. Jednym z sukcesów w tej dziedzinie jest historia pewnej rodziny, której udało się zrestrukturyzować kredyt dzięki profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria przeprowadziła analizę umowy kredytowej, wykazując nieprawidłowości w sposobie naliczania rat i odsetek. Działania te zaowocowały wygraną sprawą sądową, co umożliwiło restrukturyzację zadłużenia na korzystniejszych warunkach. Kredytobiorcy uzyskali niższe raty, dostosowane do ich aktualnych możliwości finansowych.

Radca prawny z Olsztyna – ekspert w odszkodowaniach dla frankowiczów.

Wraz z rosnącą liczbą takich przypadków, sądy zaczęły wydawać precedensowe wyroki na korzyść kredytobiorców, wymuszając na bankach zmiany w praktykach kredytowych. Kancelarie prawne wykorzystywały to, aby dalej odzyskiwać niewłaściwie pobrane opłaty oraz pomagać w spłacaniu kredytów w bardziej przystępny sposób.

Historia sukcesu rodziny stała się inspiracją dla innych osób, które znalazły się w podobnej sytuacji. Coraz więcej kredytobiorców szukało pomocy u specjalistów, by skutecznie negocjować ze bankami i osiągnąć lepsze warunki spłaty kredytu. W miarę upływu czasu wiele osób odzyskało nadzieję na poprawę swojej sytuacji finansowej.

Wnioskiem z tego przypadku jest istotność korzystania z fachowej pomocy prawnej w sytuacjach trudnych do rozwiązania samodzielnie. Wielu kredytobiorców, zwłaszcza w kwestiach kredytów indeksowanych, odniosło sukces w odzyskiwaniu niesłusznie poniesionych kosztów oraz restrukturyzacji kredytów, co pozwoliło im na efektywne zarządzanie swoimi finansami.

Kategorie
Aktualności

Rozwód kościelny a stwierdzenie nieważności małżeństwa – procedura sądowa w sprawach unieważnienia sakramentu małżeństwa

Rozwód kościelny

Procedura unieważnienia małżeństwa kościelnego w świetle prawa kanonicznego jest istotnym procesem prawnym dotyczącym stwierdzenia nieważności związku małżeńskiego zawartego w Kościele katolickim. Aby unieważnić małżeństwo, konieczne jest przeprowadzenie procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa przed trybunałem kościelnym.

Procedura unieważnienia małżeństwa kościelnego w świetle prawa kanonicznego

Ważne jest, aby małżonkowie zrozumieli, że dostać rozwód kościelny nie jest równoznaczne z unieważnieniem małżeństwa. Orzeczenie unieważnienia małżeństwa oznacza, że związek ten nigdy nie został zawarty zgodnie z prawem kościelnym. Natomiast rozwód kościelny odnosi się do rozwiązania ważnego małżeństwa, które zostało zawarte, ale nie spełnia już obowiązków małżeńskich.

W procesie unieważnienia małżeństwa kościelnego obie strony muszą przedstawić dowody na istnienie przeszkód zrywających ważność małżeństwa. Przeszkody takie mogą wynikać z braku zgody małżeńskiej, niezdolności natury psychicznej do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich lub występowania chorób psychicznych.

Proces unieważnienia małżeństwa przeprowadza się zgodnie z przepisami kodeksu prawa kanonicznego. Adwokat kościelny, będący obrońcą węzła małżeńskiego, reprezentuje interesy stron procesu. W trakcie postępowania przesłuchuje się świadków oraz można przeprowadzić ekspertyzę biegłego oceniającego naturę psychiczną.

Podjęcie decyzji w sprawie unieważnienia małżeństwa należy do trybunału kościelnego. Sędzia na podstawie zebranych dowodów wydaje orzeczenie w sprawie stwierdzenia nieważności zawarcia małżeństwa. Notariusz sporządza odpowiednie akta i dokumenty związane z postępowaniem.

Wymienione w kodeksie prawa kanonicznego powody unieważnienia małżeństwa stanowią podstawę do przeprowadzenia procesu. Każda diecezja ma swój trybunał kościelny, który jest odpowiedzialny za rozpatrzenie takich spraw. Ważne jest, aby unieważnienie ślubu kościelnego było zgodne z prawem kanonicznym.

Procedura unieważnienia małżeństwa kościelnego jest istotnym i ważnym procesem, mającym na celu stwierdzenie nieważności zawarcia związku małżeńskiego. Przeprowadzenie tego procesu wymaga odpowiednich dowodów i przestrzegania postanowień prawa kanonicznego, aby uzyskać orzeczenie o unieważnieniu małżeństwa.

W jaki sposób uzyskać rozwód kościelny? Przesłanki i procedura

Rozwód kościelny, czyli stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego, może być uzyskany w określony sposób, uwzględniający różne przesłanki i procedury. Aby wziąć ślub kościelny, konieczne jest zawarcie ważnego małżeństwa, które spełnia określone wymogi, m.in. dotyczące formy zawarcia małżeństwa. Jednak czasami okazuje się, że małżeństwo jest nieważne, co oznacza, że nie zostało ono uznane za prawidłowe ze względu na określone powody.

Postępowanie o stwierdzenie nieważności małżeństwa jest procedurą, która ma na celu udzielenie prawnego stwierdzenia nieważności małżeństwa kościelnego. W przypadku, gdy istnieją przesłanki wskazujące na nieważność małżeństwa, jedną z możliwości jest złożenie skargi powodującej rozpoczęcie postępowania. W trakcie postępowania, stronie pozwanej przysługuje prawo do udzielenia zeznań świadków i przedstawienia dowodów.

Aby uzyskać rozwód kościelny, konieczne jest stwierdzenie nieważności małżeństwa, które może być oparte na różnych przyczynach. Brak rozeznania oceniającego w momencie zawarcia małżeństwa, nieważność małżeństwa w pierwszym stopniu linii pokrewieństwa, a także nieważność małżeństwa po rozpoczęciu życia wspólnego to tylko niektóre z możliwych podstaw do stwierdzenia nieważności małżeństwa kościelnego.

Warto pamiętać, że rozwód kościelny nie jest równoznaczny z rozwodem cywilnym. Kościelne stwierdzenie nieważności małżeństwa dotyczy wyłącznie aspektu religijnego i ma skutki wewnątrz Kościoła. Osoby, które uzyskały rozwód kościelny, w celu zawarcia nowego małżeństwa muszą uzyskać dyspensę od małżeństwa, zgodnie z przepisami prawa państwowego.

Wniosek o rozwód kościelny wymaga przestrzegania określonych procedur i przedstawienia odpowiednich dowodów. Jeśli istnieją poważne podstawy do wątpliwości co do ważności małżeństwa kościelnego, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie kościelnym oraz prawie rodzinnym, aby uzyskać kompleksową pomoc i wskazówki dotyczące postępowania. W przypadku rozwodu kościelnego, należy pamiętać o różnicach między wymogami prawa państwowego a prawa kościelnego, aby zapewnić prawidłowe i skuteczne zakończenie małżeństwa w obrębie Kościoła.

Kościelny rozwód a cywilne prawo małżeńskie – różnice i podobieństwa

W kontekście rozwodów, zarówno kościelne, jak i cywilne prawo małżeńskie mają swoje własne zasady i procedury. Jednak istnieją pewne różnice i podobieństwa między nimi.

Pierwszą istotną różnicą jest to, że kościelny rozwód nie jest równoznaczny z rozwodem cywilnym. W kościele, nieważności małżeństwa oznacza, że małżeństwo zostało uznane za nieważne od samego początku, jako że nie spełniało pewnych warunków wymaganych przez Kościół. Z kolei rozwód cywilny dotyczy małżeństwa, które zostało zawarte legalnie i jest rozwiązywane zgodnie z przepisami prawa cywilnego.

Kościelny rozwód a cywilne prawo małżeńskie

W przypadku kościelnego rozwodu, nieważność małżeństwa po rozpoczęciu życia wspólnego może zostać orzeczona w sytuacji, gdy wystąpiły określone przyczyny, takie jak brak zgody na prokreację, niezdolność do pełnienia obowiązków małżeńskich lub ukrywanie istotnych informacji przed współmałżonkiem. W przypadku rozwodu cywilnego, skarga powodująca rozwiązanie małżeństwa może być oparta na różnych przyczynach, takich jak przemoc domowa, zdrada, alkoholizm, uzależnienie od narkotyków lub niemożność dalszego wspólnego życia.

Drugim ważnym elementem jest fakt, że kościelny rozwód powoduje nieważność małżeństwa, co oznacza, że małżeństwo jest uznawane za nieważne od samego początku. Natomiast rozwód cywilny ma na celu rozwiązanie małżeństwa po rozpoczęciu życia wspólnego.

W przypadku kościelnego rozwodu, zaś nieważność małżeństwa w pierwszym roku wspólnego życia jest możliwa, jeśli pojawi się wystarczająca ilość dowodów na to, że małżeństwo nie było ważne od samego początku. W rozwodzie cywilnym, małżeństwo nie jest tak trudne do unieważnienia, ale wymaga złożenia odpowiednich dokumentów i przeprowadzenia procedury sądowej.

Niezależnie od różnic, istnieje także pewne podobieństwo między kościelnym rozwodem a rozwodem cywilnym. W obu przypadkach, rozwiązanie małżeństwa jest możliwe bez żadnej przyczyny oprócz śmierci jednego z małżonków. Jednak procedury i konsekwencje takiego rozwiązania różnią się w zależności od obowiązujących przepisów prawa.

Ślub kościelny a stwierdzenie nieważności małżeństwa: Jakie są przeszkody?

Stwierdzenie nieważności małżeństwa po rozpoczęciu życia jest procesem złożonym, który wymaga odpowiedniego udokumentowania przeszkód, które mogą prowadzić do uznania małżeństwa za nieważne. Istnieje kilka czynników, które mogą wpływać na takie stwierdzenie.

Jednym z głównych powodów, który powoduje nieważność małżeństwa, jest niezdolność do zawarcia małżeństwa przez jednego lub oboje małżonków. Może to wynikać z różnych przyczyn, takich jak niepełnoletniość, obecność innego ważnego małżeństwa lub brak odpowiedniego zgody rodziców lub opiekunów prawnych. Tego rodzaju przeszkody są traktowane jako podstawowe w przypadku stwierdzenia nieważności małżeństwa.

Innym istotnym czynnikiem jest brak zdolności do świadomego wyrażenia zgody na małżeństwo. Na przykład, jeśli jedno z małżonków zostało zmuszone lub poddane przymusowi w celu zawarcia małżeństwa, to może być uznane za nieważne. Świadomość i dobrowolność zgody są niezbędne dla ważności małżeństwa.

Dodatkowo, pewne warunki fizyczne lub psychiczne mogą wpływać na stwierdzenie nieważności małżeństwa. Na przykład, jeśli jeden z małżonków cierpi na chorobę psychiczną, która uniemożliwia mu lub jej zrozumienie znaczenia i konsekwencji małżeństwa, może to prowadzić do uznania małżeństwa za nieważne.

Skarga powodowa, która jest złożona przez jednego z małżonków, również może wpływać na proces stwierdzenia nieważności małżeństwa. W przypadku wystąpienia odpowiednich dowodów na istnienie przeszkód, które uniemożliwiają ważność małżeństwa, skarga ta może zostać rozpatrzona przez odpowiednie sądy kościelne.

Sąd kościelny orzeka o nieważności małżeństwa: Materiał dowodowy i proces decyzyjny

Sąd kościelny, działając zgodnie z kanonicznym prawem, ma uprawnienie do orzekania o nieważności małżeństwa na podstawie odpowiedniego materiału dowodowego i zgodnie z ustalonym procesem decyzyjnym. Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na nieważność małżeństwa, a skarga powoduje przeprowadzenie dochodzenia w tej sprawie.

Sąd kościelny

Materiał dowodowy, zgromadzony przez stronę skarżącą oraz obronę, odgrywa kluczową rolę w procesie rozstrzygania o nieważności małżeństwa przez sąd kościelny. Wiele czynników może być brane pod uwagę, takich jak brak odpowiedniej zgody, ukrywanie istotnych informacji lub świadome wprowadzenie w błąd drugiej strony. W przypadku wystąpienia tych czynników, sąd kościelny może uznać małżeństwo za nieważne.

Proces decyzyjny jest ściśle uregulowany przez przepisy kanonicznego prawa małżeńskiego. Sąd kościelny musi przeprowadzić pełne dochodzenie, analizując dostępne dowody i wysłuchując zeznań stron. Są także wskazane konsultacje z ekspertami prawnymi oraz psychologami, aby dokładnie ocenić wszystkie aspekty małżeństwa.

Skarga powoduje wszczęcie postępowania przed sądem kościelnym w celu rozpatrzenia zarzutów nieważności małżeństwa. Strony mają prawo przedstawić swoje argumenty i dowody oraz odpowiednio bronić swoich interesów. Decyzja sądu kościelnego w sprawie nieważności małżeństwa jest wiążąca dla obu stron.

Sąd kościelny orzekający o nieważności małżeństwa pełni istotną rolę dla osób, które znalazły się w sytuacji, w której ich małżeństwo okazało się nieważne. Taka decyzja pozwala stronom na uzyskanie prawnego uznania, że ich związek nie był zgodny z wymaganiami kanonicznego prawa małżeńskiego. Jednocześnie, orzeczenie o nieważności małżeństwa powoduje zaś nieważność samego związku, co ma konsekwencje prawnoprawne dla stron, takie jak możliwość zawarcia nowego małżeństwa w Kościele katolickim.

Wniosek o nieważność małżeństwa przed sądem kościelnym jest poważnym krokiem, który wymaga dostarczenia przekonującego materiału dowodowego. Proces decyzyjny opiera się na sprawiedliwości i rzetelnej analizie wszystkich faktów. Kościelne orzeczenia o nieważności małżeństwa mają na celu zapewnienie ochrony prawnoprawnej dla osób, które znalazły się w trudnej sytuacji, gdy ich związek okazał się nieważny.

Kategorie
Aktualności

Rozwód krok po kroku: Poradnik 2023

Rozwód krok po kroku

Rozwód majątkowy jest jednym z aspektów rozwodowych, które dotyczą małżonków. Sąd podejmuje decyzję dotyczącą podziału majątku małżeńskiego po wydaniu wyroku rozwodowego. Rozwiązanie małżeństwa może być poprzedzone separacją lub rozpadem pożycia małżeńskiego.

Rozwód majątkowy: Jak podzielić majątek w sprawach rozwodowych?

Wniosek o rozwód może zostać wniesiony przez jednego z małżonków na podstawie pozwu rozwodowego. W trakcie postępowania rozwodowego, sąd uwzględnia zasady współżycia społecznego oraz przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jeżeli małżeństwo jest nieważne, sąd może orzec jego nieważność. W przypadku winy jednego z małżonków za rozkład pożycia, sąd może przyznać alimenty na dzieci. Rozwód może być uzyskany, gdy drugi małżonek odmawia zgody na rozwód. W Polsce liczba rozwodów jest coraz większa. Podział majątku wspólnego to kolejny element rozważany przez sąd w wyroku rozwodowym. Koszty rozwodu mogą być znaczne, a czas trwania procesu sądowego jest różny w zależności od sprawy. W przypadku rozwodu żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. Decyzja o rozwodzie nie jest równoznaczna z rozwiązaniem sprawy. Sąd bierze pod uwagę winy obu stron i podejmuje rozstrzygnięcie, uwzględniając prawa i obowiązki małżonków. Wniosek o rozwód może być związany z ustaniem małżeńskiej wspólności majątkowej oraz władzą rodzicielską. Trwały i zupełny rozpad pożycia może uniemożliwiać wspólne zamieszkiwanie. W przypadku mieszkania małżonków, sąd podejmuje rozstrzygnięcie. Wyrok rozwodowy musi się uprawomocnić, aby stał się ostateczny. Rozwód jest decyzją trudną dla obu stron, które doświadczyły rozpadu małżeństwa.

Ile trwa rozwód: Koszty, wyrok i rozprawa o podział majątku

Rozwiązanie małżeństwa to trudny proces, który często wiąże się z kosztami i stresującymi rozprawami w sądzie. Orzeczenie rozwodu może być wydane zarówno przez sąd cywilny, jak i kościelny, w zależności od wyznawanej religii. Rozwód oznacza zakończenie związku małżeńskiego i prawo do zawarcia nowego małżeństwa przez rozwód.

W przypadku rozwodu, jedna ze stron zazwyczaj składa pozew, a druga strona musi udzielić odpowiedzi na pozew. Pierwsza rozprawa to ważny moment w procesie rozwodowym, na której przedstawiane są argumenty obu stron. Wzajemne porozumienie stron jest preferowane, ale jeśli nie jest możliwe, to sąd podejmie decyzję.

Ile trwa rozwód

Podział majątku jest jednym z kluczowych zagadnień w trakcie rozwodu. Sąd musi rozstrzygnąć, jak podzielić majątek zgromadzony w trakcie związku małżeńskiego.

W Polsce rozwód może być uzyskany na kilka sposobów. Rozwód może być związany z winą jednego z małżonków, który żąda rozwodu, albo może wynikać z rozkładu małżeństwa. Istnieje również możliwość uzyskania rozwodu na podstawie nieważności małżeństwa, jeśli małżeństwo było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Kosztuje rozwód zarówno finansowo, jak i emocjonalnie. Proces rozwodowy może być długotrwały i trudny dla wszystkich zaangażowanych stron. Rozwody w Polsce odbywają się w sądzie, a czas trwania rozwodu może się różnić w zależności od skomplikowania sprawy i obciążenia sądów.

Decyzja o rozwodzie czy separacji zależy od indywidualnej sytuacji i preferencji małżonków. Nie zawsze rozwód jest jedynym rozwiązaniem. Istnieją również inne formy rozwiązania małżeństwa, takie jak separacja.

Sprawy o rozwód mają duże znaczenie dla rodzin. Dzieci doświadczające rozwodu rodziców często doświadczają trwałych i zupełnych zmian w swoim życiu.

Często postępowanie rozwodowe uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie małżonków. Sąd musi również podjąć decyzję dotyczącą mieszkania, które było wspólną własnością małżonków.

Po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego, małżonkowie stają się prawnie wolnymi osobami i mogą zawrzeć nowe małżeństwo.

Wina współmałżonka może mieć wpływ na proces rozwodowy. Sąd rozpatruje argumenty obu stron i podejmuje decyzję, biorąc pod uwagę winę za rozkład pożycia.

Rozwód nie spowoduje automatycznie podziału majątku, który może być przedmiotem odrębnych postępowań.

Trudności i emocjonalne wyzwania towarzyszące rozwodowi są często doświadczeniem, które wiele osób przechodzi. Każdy rozwód jest unikalny, i nie ma dwóch takich samych małżeństw ani rozwodów. Zrozumienie winy, przyczyn rozwiązania małżeństwa i przeprowadzenie rozwodu wymaga czasu, cierpliwości i wsparcia prawnego.

Zobacz nasz wpis o rozwodzie kościelnym.
https://radcaolsztyn.pl/rozwod-koscielny-a-stwierdzenie-niewaznosci-malzenstwa/

Rozwód bez orzekania o winie: Czym jest i jak się go uzyskać?

Rozwód bez orzekania o winie to procedura, którą można wziąć pod uwagę, gdy małżeństwo nie chce obciążać drugiego rodzica odpowiedzialnością za rozpad związku. Ale czym tak naprawdę jest rozwód bez orzekania o winie i jak się go uzyskać?

Rozwód to proces prawnego rozwiązania małżeństwa. Trwa on zazwyczaj w sądzie, gdzie pozwany i powód zgłaszają swoje roszczenia i oczekiwania. Tradycyjnie, aby uzyskać rozwód, musiała występować winna strona, która dowodziła, że drugi małżonek dopuścił się czynu szkodzącego związkowi. Jednak rozwód bez orzekania o winie pozwala uniknąć takiego postępowania.

W przypadku rozwodu bez orzekania o winie, żąda małżonek nie musi udowadniać winy drugiego małżonka. Zamiast tego, obie strony mogą uzgodnić, że związek trwał już na tyle długo i doświadczył takiego stopnia rozpadu, że nie ma sensu kontynuować wspólnego zamieszkiwania. Następuje trwałe i zupełne rozstrzygnięcie o mieszkaniu małżonków, które uniemożliwia im dalsze wspólne zamieszkiwanie.

Aby uzyskać rozwód bez orzekania o winie, obie strony muszą być zgodne co do tego, że związek jest bezpowrotnie zniszczony. W większości jurysdykcji nie ma wymogu przedstawienia dowodów na winę małżonka. Wystarczy udowodnić, że małżeństwo nie może funkcjonować i nie ma nadziei na jego odbudowę.

Rozwód bez orzekania o winie może być korzystny dla obu stron, ponieważ eliminuje potrzebę oskarżania i obwiniania drugiego małżonka. Pozwala to na bardziej pokojowe i przyjazne rozwiązanie, szczególnie jeśli w związku są dzieci. Daje również możliwość rozwiązania małżeństwa w sposób mniej traumatyczny dla wszystkich zaangażowanych.

Warto jednak pamiętać, że rozwód bez orzekania o winie nie jest dla wszystkich. Jeśli istnieją poważne problemy, takie jak przemoc domowa lub nadużycia, konieczne może być rozpatrzenie winy jednej ze stron. Ważne jest również zrozumienie, że rozwód bez orzekania o winie nie jest równoznaczny z brakiem konsekwencji finansowych lub podziałem majątku. Są to odrębne kwestie, które muszą być uwzględnione w postępowaniu rozwodowym.

Rozwód bez orzekania o winie to sposób rozwiązania małżeństwa, który umożliwia uniknięcie oskarżeń i obwiniania drugiego małżonka. Wymaga zgody obu stron co do rozpadu związku i konieczności jego rozwiązania. Jest to opcja wtedy, gdy małżeństwo doświadczyło trwałego i zupełnego rozpadu, a postępowanie uniemożliwia dalsze wspólne zamieszkiwanie. Jednak decyzja o wyborze takiego rozwodu powinna być dokładnie przemyślana i wzięte pod uwagę wszystkie aspekty i konsekwencje tej decyzji.

Wyłączna wina drugiej strony: Rodzicielski rozstrzygnięcie o małoletnich dzieciach w sprawach rozwodowych

Czym jest rozwód? To proces prawny, który umożliwia małżonkom zakończenie małżeństwa i formalne rozwiązanie związku. Kiedy małżonkowie postanawiają wziąć rozwód, trwa rozwód w sądzie, gdzie rozpatrywane są różne kwestie związane z rozstaniem.

W niektórych przypadkach, jedna strona rozwodu żąda rozwodu, twierdząc, że druga strona jest wyłącznie winna za rozpad małżeństwa. Gdy sąd uzna tę winę, może wydać orzeczenie dotyczące opieki nad małoletnimi dziećmi.

Dzieci, które doświadczyły rozwodu swoich rodziców, często stają się bezpośrednimi uczestnikami tego procesu. Sąd, biorąc pod uwagę dobro dzieci, może zadecydować, że ich trwałe i zupełne postępowanie uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie rodziców.

W przypadku dwóch takich samych rozwodów, gdzie żadna ze stron nie jest wyłącznie winna, sąd może podjąć decyzję, której strona ponosi większą winę za rozpad małżeństwa. Ta decyzja będzie miała wpływ na przydział opieki nad dziećmi.

Ważne jest, aby zrozumieć, że winie za rozwód trwa często nie jest jednoznaczne. Często jest to wynik wielu czynników i problemów w małżeństwie. Rozwiązanie dotyczące małoletnich dzieci powinno uwzględniać ich dobro, zapewniając stabilność i opiekę, niezależnie od winy za rozwód.

Rozwód krok po kroku: Od złożenia pozwu o rozwód do uzasadnienia orzeczenia

Rozwód jest procesem prawnym, w wyniku którego małżonkowie decydują się wziąć rozwód i zakończyć swoje małżeństwo. Czym jest rozwód? To rozwiązanie małżeństwa, które może nastąpić, gdy para małżeńska nie jest już w stanie utrzymać swojego związku.

Trwa rozwód w sądzie, gdzie małżonkowie muszą złożyć pozew o rozwód. W przypadku, gdy jeden z małżonków jest wyłącznie winny rozpadu małżeństwa, to właśnie on składa pozew żądając rozwodu.

Aby uzyskać orzeczenie rozwodu, sąd przeprowadza postępowanie, które uwzględnia wszelkie związane z tym kwestie, takie jak podział majątku, opieka nad dziećmi i alimenty. Proces rozwodowy może być emocjonalnie trudny dla obu stron, ponieważ doświadczają rozwodu, który często wiąże się z rozczarowaniem i bólem.

W przypadku, gdy sąd ustali, że małżeństwo jest trwale i zupełnie zepsute, może wydać orzeczenie rozwodowe. Czasami postępowanie rozwodowe uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie małżonków, a rozwód staje się jedynym rozwiązaniem.

Należy pamiętać, że każdy rozwód jest unikalny, ponieważ małżeństwa różnią się od siebie. Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na przebieg rozwodu, takie jak finanse, dzieci i obecność winy. Istnieją dwie takie same rozwody, ponieważ każde małżeństwo ma swoją własną historię i okoliczności.

Kategorie
Aktualności

Skarga na brak dostępności

Ostatnio przyszło mi taszczyć wózek z dzieckiem po schodach, które nie miały żadnego podjazdu. Stąd dzisiejszy temat, czyli skarga na brak dostępności. Jest to środek przewidziany w ustawie z dnia 19 lipca 2019 roku o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1062, z późn. zm.), dalej jako „ustawa o dostępności”. Statystyki pokazują, że skarga ta nie jest zbyt często wykorzystywana, co wynika albo z niewiedzy o możliwości jej wniesienia, albo po prostu z rezygnacji tych, którzy na co dzień zmagają się z problemem braku dostępności.

Brak dostępności oznacza sytuację, w której produkt albo usługa nie posiada cechy lub cech pozwalających na korzystanie z tego produktu lub usługi przez osoby ze szczególnymi potrzebami na zasadzie równości z innymi osobami. Ograniczenia takie ustawodawca nazywa barierami – zaś ich definicja zawarta jest w art. 2 ust. 1 ustawy o dostępności. Zgodnie z tym przepisem przez barierę należy rozumieć przeszkodę lub ograniczenie architektoniczne, cyfrowe lub informacyjno-komunikacyjne, które uniemożliwia lub utrudnia osobom ze szczególnymi potrzebami udział w różnych sferach życia na zasadzie równości z innymi osobami. Na gruncie ustawy o braku dostępności pojęcie „osób ze szczególnymi potrzebami interpretowane jest dość szeroko, mianowicie do kategorii tych osób zalicza się m.in. osoby:

  • na wózkach inwalidzkich, poruszające się o kulach i o ograniczonej możliwości poruszania się,
  • niewidome i słabowidzące,
  • głuche i słabosłyszące,
  • głuchoniewidome,
  • z niepełnosprawnościami psychicznymi i intelektualnymi,
  • starsze i osłabione chorobami,
  • z małymi dziećmi, w tym z wózkami dziecięcymi,
  • mające trudności w komunikowaniu się z otoczeniem (a także z rozumieniem języka pisanego albo mówionego),
  • o nietypowym wzroście (w tym również dzieci),
  • z ciężkim lub nieporęcznym bagażem

oraz

  • kobiety w ciąży.

Postępowanie związane z brakiem dostępności wszczynane jest na wniosek  osoby ze szczególnymi potrzebami lub jej przedstawiciela ustawowego (np. rodzic, opiekun, kurator), po wykazaniu interesu faktycznego.

Wymagania formalne wniosku o zapewnienie dostępności:

  • dane kontaktowe wnioskodawcy;
  • wskazanie bariery utrudniającej lub uniemożliwiającej dostępność w zakresie architektonicznym lub informacyjno-komunikacyjnym;
  • wskazanie sposobu kontaktu z wnioskodawcą;
  • wskazanie preferowanego sposobu zapewnienia dostępności, jeżeli dotyczy.

Ustawa o dostępności nie przewiduje wymogu nie przewiduje wymogu podpisania wniosku o zapewnienie dostępności i brak jest podstaw prawnych do wzywania do uzupełnienia braków formalnych w tym zakresie.

W przypadku, gdy podmiot publiczny nie zapewni wnioskowanej dostępności w odpowiednim czasie lub w należyty sposób, wnioskodawcy służy prawo złożenia skargi na brak dostępności. Skargę tę wnosi się do Prezesa Zarządu PFRON.

Wniesienie skargi na brak dostępności musi być poprzedzone złożeniem wniosku o zapewnienie dostępności w trybie art. 30 ustawy o dostępności.

Skargę wnosi się po upływie 30 dni od dnia, w którym:

  • upłynął ustawowy lub wyznaczony przez podmiot publiczny termin zapewnienia dostępności (terminy wynikające z art. 31 ust. 1 i 2 ustawy o dostępności),
  • wnioskodawca otrzymał zawiadomienie o braku możliwości zapewnienia dostępności (art. 31 ust. 3 ustawy o dostępności).

Elementy skargi na brak dostępności:

  1.  dane skarżącego (imię i nazwisko, ewentualnie adres, numer telefonu lub adres e-mail)
  2.  wskazanie bariery utrudniającej lub uniemożliwiającej dostępność w zakresie architektonicznym lub informacyjno-komunikacyjnym;
  3.  wskazanie sposobu kontaktu ze skarżącym;
  4.  wskazanie preferowanego sposobu zapewnienia dostępności, jeżeli dotyczy;
  5.  podpis.

Do skargi można dołączyć kopię wniosku o zapewnienie dostępności – wówczas skarga nie musi zawierać elementów wskazanych w pkt 2 – 4 powyżej.

Informacje zamieszczone na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady prawnej. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria Radcy Prawnego świadczy pomoc prawną na rzecz osób ze szczególnymi potrzebami, w tym sprawach związanych z brakiem dostępności.  

Kategorie
Aktualności

Odfrankowienie kredytu frankowego

Podstawą prawną działań sądów, jeśli chodzi o stwierdzanie nieważności albo odfrankowienie kredytów frankowych jest występowanie w umowach, na podstawie których udzielono tych kredytów, tzw. klauzul abuzywnych, czyli postanowień:

  • nieuzgodnionych indywidualnie z konsumentem,
  • kształtujących jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami,
  • rażąco naruszając jego interesy,
  • które nie dotyczą głównych świadczeń stron albo ich dotyczą, ale zostały sformułowane w sposób niejednoznaczny.

Na pierwszy rzut oka stwierdzenie nieważności kredytu frankowego może postawić Kredytobiorcę, który nie spłacił jeszcze całości kredytu, w trudnej sytuacji. Związane jest to z koniecznością zwrotu do banku niespłaconej części kredytu. Jednak w większości spraw doszło już do spłaty całości lub przeważającej części wypłaconego kredytu. Jednocześnie, w ewentualnej sprawie o zwrot tej należności, sąd może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, rozłożyć spłatę zasądzonego świadczenie na raty.   

W przypadku osoby zadłużonej we franku szwajcarskim stwierdzenie nieważności umowy kredytowej nie jest jednak jedynym możliwym rozwiązaniem.

Żądanie odfrankowienia umowy kredytu oznacza wystąpienie do sądu z żądaniem ustalenia, że zawarte w niej klauzule, regulujące przeliczanie złotówek na franki szwajcarskie, stanowią niedozwolone postanowienia umowne. Po wygranej Kredytobiorcy, umowa kredytu nadal będzie ważna, jednak bezskuteczna w zakresie tych zapisów. Zostaną one z niej niejako „wygumkowane” i będzie ona wykonywana tak, jak gdyby zapisów tych nigdy w tej umowie nie było.

Odfrankowienie kredytu nie pociąga więc za sobą tak dalekich skutków jak te, które wiążą się ze stwierdzeniem jego nieważności. Umowa kredytowa będzie nadal wykonywana, Kredytobiorca nadal będzie spłacał raty, a jego nieruchomość nadal będzie stanowiła zabezpieczenie kredytu. Niemniej jednak:

  • kredyt frankowy stanie się klasycznym kredytem złotówkowym – oprocentowanym jednak w oparciu o stawkę SARON (następca LIBOR CHF), a nie o stawkę WIBOR, jak to ma miejsce przy kredytach złotówkowych,
  • bank będzie musiał dokonać przeliczenia pozostałych do spłaty rat, a ich wysokość się obniży,
  • zmniejszy się zadłużenie Kredytobiorcy wobec banku,
  • pozew o odfrankowienie kredytu można połączyć z żądaniem zwrotu nadpłaconych rat.

Jest to więc dobre rozwiązanie dla osób, które chcą się uwolnić od franka szwajcarskiego, jednak z różnych przyczyn nie chcą się „rozstawać” z bankiem, które im kredytu udzielił.

Podjęcie decyzji, które z rozwiązań jest korzystniejsze dla Kredytobiorcy (odfrankowienie kredytu frankowego albo jego unieważnienie), a w jego konsekwencji wybór strategii procesowej, powinna poprzedzić dokładana analiza wszystkich za i przeciw każdego rozwiązania. W szczególności będzie to kwestia sytuacji ekonomicznej Kredytobiorcy, wysokości kwot, jakich można dochodzić oraz ewentualnych i kosztów prowadzenia sprawy i ryzyk związanych z jej prowadzniem (roszczenia o wynagrodzenie za korzystnie z kapitału), z uwzględnieniem ciągle rozwijającego się orzecznictwa.

Informacje zamieszczone na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady prawnej. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria Radcy Prawnego prowadzi tzw. sprawy frankowe, tj. sprawy o unieważnienie i odfrankowienie kredytów frankowych na obszarze całego kraju, w tym dla klientów z Olsztyna i jego okolic.

Kategorie
Aktualności

Nieważność kredytu frankowego

nieważność kredytu frankowego

Dziś już niemal powszechnie wiadomo, że kredyty walutowe stanowiły swoistą pułapkę, zastawioną przez banki, na ich klientów. Wzrosty kursów walut przyczyniły się do licznych i niepotrzebnych dramatów osób pragnących nabyć własne M, a pozbawionych możliwości zadłużenia w złotówkach lub omamionych wizją niskich rat, sprzedawaną przez doradców kredytowych.

Obecnie sądy coraz częściej stają po stronie kredytobiorców, stwierdzając nieważność tych umów lub nakazując ich odfrankowienie.

Nieważność umowy oznacza, że jest ona traktowana, jak gdyby nie została zawarta, a każda ze stron powinna zwrócić drugiej stronie to, co jej świadczyła. Nie wywołuje ona zatem skutków prawnych i to już od dnia jej zawarcia.

W przypadku umów kredytowych we franku szwajcarskim (a także kredytów w innych walutach) dla osiągnięcia tego celu niezbędnym jest wystąpienie do sądu o stwierdzenie nieważności umowy. Jest to najdalej idące rozstrzygnięcie w tzw. sprawach frankowych. Po wygranej Kredytobiorcy umowa kredytu będzie uznana za nigdy nie zawartą. Nie będzie ona wywoływała skutków prawnych – i to zarówno teraz, jak i w przyszłości. Dlatego jej strony powinny zwrócić to, co wzajemnie sobie świadczyły:

  • Bank powinien zwrócić Kredytobiorcy wszystkie środki, które Kredytobiorca wpłacił mu wykonując nieważną umowę,
  • Kredytobiorca powinien zwrócić bankowi kwotę wypłaconego mu kredytu.

Jest to rozwiązanie korzystne dla Kredytobiorcy, ponieważ będzie on zobowiązany do oddania bankowi jedynie faktycznie wypłaconego mu kapitału, bez odsetek, prowizji i innych opłat. Nie jest to jednak jedyny skutek stwierdzenia przez sąd nieważności umowy kredytowej. Kredytobiorca nie tylko pozbędzie się negatywnych konsekwencji niekorzystnej umowy ale nadal pozostanie właścicielem nieruchomości, która po wykreślaniu wpisu o kredycie frankowym z księgi wieczystej nieruchomości, będzie wolna od obciążeń z tego tytułu.

Informacje zamieszczone na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią porady prawnej. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria Radcy Prawnego prowadzi tzw. sprawy frankowe, tj. sprawy o unieważnienie i odfrankowienie kredytów frankowych, na obszarze całego kraju, w tym dla klientów z Olsztyna i jego okolic.

Kategorie
Aktualności

Niezapłacona faktura

Nie od dziś wiadomo, że wielu przedsiębiorców boryka się z problemem niesłownych i niesolidnych kontrahentów, którzy nie chcą zapłacić za wykonane usługi czy sprzedany towar. W takim wypadku trzeba działać szybko, bo często nie znamy sytuacji finansowej naszego dłużnika i nie wiemy, czy są realne szanse na odzyskanie długu. Oczywistą i najskuteczniejszą drogą odzyskania pieniędzy jest droga sądowa. Jednak zanim skierujemy sprawę na drogę postępowania sądowego, warto skorzystać z metod tzw. windykacji miękkiej i najpierw wezwać dłużnika do zapłaty należności. Odpowiednio sporządzone wezwanie może skutkować tym, że dłużnik spłaci swoje zobowiązanie i nie będzie potrzeby prowadzenia długotrwałego i kosztownego procesu. Jeśli jednak takie wezwanie nie odniesie spodziewanego skutku, to będzie ono ważnym dowodem w sądzie. Z tego powodu warto, aby takie wezwanie było sporządzone we właściwy sposób. Poniżej przedstawiam niezbędne elementy takiego pisma:

  • data i miejsce sporządzenia pisma,
  • dane wierzyciela i dłużnika (imię i nazwisko, firma w przypadku przedsiębiorców, adres, numer NIP, inne dane kontaktowe),
  • tytuł pisma – „Wezwanie do zapłaty”,
  • wskazanie roszczenia (należy dokładnie podać kwotę główną należności oraz należne odsetki i wskazać, jaka jest podstawa tego roszczenia, czyli np. dokładny numer faktury VAT oraz datę wymagalności roszczenia),
  • określenie sposobu i ostatecznego terminu zapłaty należności,
  • numer rachunku bankowego, na który należy wpłacić należną kwotę,
  • informacje o konsekwencjach, jakie podejmie wierzyciel w razie braku spłaty należności (np. skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego lub zakończenie dostaw towarów itp.),
  • podpis osoby sporządzającej wezwanie.

Wezwanie do zapłaty warto wysłać listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, co umożliwi nam uzyskanie oficjalnego potwierdzenia odbioru korespondencji przez dłużnika. W ten sposób wykażemy, stosownie do treści art. 187 § 1 pkt 3 k.p.c., że została podjęta próba polubownego załatwienia sprawy.

 

Informacje zamieszczone na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one porady prawnej. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria Radcy Prawnego świadczy usługi w zakresie spraw związanych z sądowym dochodzeniem należności, w tym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, na rzecz klientów z całego kraju, w tym także z Olsztyna i jego okolic.

Kategorie
Aktualności

Nowy związek partnerski a alimenty na rzecz byłego małżonka

Stosunki rodzinne w prawie polskim unormowane są, w zasadniczej części, w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym (KRiO).

Dziś chciałabym się odnieść do kwestii wpływu nowego związku partnerskiego na obowiązki alimentacyjne byłych małżonków.

Jak wiadomo rozwód powoduje definitywne ustanie więzi łączących małżonków. Jednak skutki prawne byłego małżeństwa mogą i zazwyczaj trwają jednak nadal. Przeważanie odnoszą się one do kwestii relacji z dziećmi oraz obowiązku alimentacyjnego na ich rzecz. Nie każdy jednak wie, że obowiązek alimentacyjny może dotyczyć również byłego małżonka. Problematyka takich alimentów uregulowana jest w art. 60 KRiO. Zgodnie z tym przepisem małżonek rozwiedziony, który:

  • nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia,
  • znajduje się w niedostatku

może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania mu środków utrzymania w zakresie odpowiadającym jego usprawiedliwionym potrzebom oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Istotne jest, że jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, to sąd, na żądanie małżonka niewinnego, może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, mimo że nie znajduje się on w niedostatku.

Obowiązek dostarczania środków utrzymania (alimentów) małżonkowi rozwiedzionemu wygasa, co do zasady:

  • w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa,
  • w przypadku, gdy zobowiązanym jest małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, z upływem terminu 5 lat od orzeczenia rozwodu (przy czym termin ten może zostać wydłużony).

Związek partnerski (związek nieformalny) stanowi nieusankcjonowany prawnie związek dwóch osób pozostających ze sobą w pożyciu. Związek taki powoduje powstanie też więzi gospodarczej między partnerami.

Zgodnie z art. 60 KRiO tylko nowy związek małżeński, i to tylko małżonka uprawnionego, powoduje wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego. Niemniej jednak, w mojej ocenie, brak formalnego unormowania nowego związku małżonka uprawnionego nie może szkodzić małżonkowi zobowiązanemu do płacenia alimentów. Przyjęcie innego stanowiska mogłoby prowadzić do nieokreślonego w czasie wykorzystywania instytucji świadczeń alimentacyjnych kosztem byłego małżonka. Mimo, że przepisy KRiO skupiają się jedynie na usprawiedliwionych potrzebach małżonka uprawnionego do alimentów oraz jego możliwościach finansowych to nieuwzględnienie nowej sytuacji i tego, w jaki sposób byli małżonkowie ułożyli sobie życie po rozwodzie może stać w sprzeczności z zasadami sprawiedliwości społecznej i stanowić nadużycie prawa. Z tego też względu usprawiedliwione potrzeby rozwiedzionego małżonka, pozostającego w nowym związku partnerskim powinny podlegać ocenie z uwzględnieniem możliwości zarobkowych i majątkowych partnera rozwiedzionego małżonka w tym związku. W przeciwnym wypadku uprawniony do alimentacji rozwiedziony małżonek byłby uprzywilejowany w stosunku do drugiego z rozwiedzionych małżonków. Prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego ma swój skutek ekonomiczny, który praktycznie nie odbiega od więzi gospodarczej, powstałej wskutek małżeństwa. Małżonek uprawniony może uzyskać dodatkowe środki, które wpłyną na zmniejszenie się niedostatku lub usprawiedliwionych potrzeb. Możliwa jest również sytuacja, w której środki z alimentów będą konsumowane na wspólne potrzeby osób pozostających w nowym związku – czyli korzyści z zasądzonych alimentów uzyskałby nowy partner małżonka uprawnionego. Z tego też względu uważam, że w takiej sytuacji powinna mieć zastosowanie instytucja nadużycia prawa z art. 5 KC, w celu unicestwienia/zredukowania zakresu roszczenia alimentacyjnego na rzecz małżonka po rozwodzie.

Informacje zamieszczone na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią one porady prawnej. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnej.

Kancelaria Radcy Prawnego świadczy usługi z zakresu prawa rodzinnego, w tym z zakresu spraw o rozwód i alimenty, na rzecz klientów zarówno z Olsztyna jak i całego kraju.

Kategorie
Aktualności

Możliwość odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej na gruncie KPA

Zgodnie z art. 189f § 1 Kpa organ administracji publicznej, w drodze decyzji, odstępuje od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaje na pouczeniu, jeżeli:

  • waga naruszenia prawa jest znikoma, a strona zaprzestała naruszania prawa

lub

  • za to samo zachowanie prawomocną decyzją na stronę została uprzednio nałożona administracyjna kara pieniężna przez inny uprawniony organ administracji publicznej lub strona została prawomocnie ukarana za wykroczenie lub wykroczenie skarbowe, lub prawomocnie skazana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe i uprzednia kara spełnia cele, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna.

Co istotne przepis ten ma obligatoryjny charakter. Oznacza to, że organ w każdej sprawie zobowiązany jest do zbadania, czy miały miejsce wskazane w nim przesłanki i ewentualnego poprzestania na pouczeniu, jeśli miały one miejsce. Pominięcie go przez organ w toku postępowania o nałożenie administracyjnej kary pieniężnej uznać należy za istotny brak, mogący stanowić podstawą zarzutu zarówno w administracyjnym jak i sądowym postępowaniu odwoławczym. Organ nie może pominąć w uzasadnieniu decyzji odniesienia się do tego przepisu, nawet jeśli w jego ocenie nie powinna ona mieć zastosowania. Jednocześnie brak jest podstaw do uznania, że każde naruszenie przepisów zagrożone administracyjną karą pieniężną powinno skutkować nałożeniem na podmiot naruszający tej kary.

W mojej ocenie w każdym przypadku organ przed nałożeniem administracyjnej kary pieniężnej powinien rozważyć okoliczności związane z:

  • postawą sprawcy,
  • jego dotychczasowym stosunkiem do obowiązujących przepisów,
  • jego sytuację osobistą i możliwościami finansowymi.

Niejednokrotnie, w wyniku dokładnego wyjaśnienia sprawy, może okazać się, że waga stwierdzonego naruszenia nie może być zakwalifikowana inaczej niż jako znikoma.

Zatem, Drodzy Przedsiębiorcy, we wszystkich sprawach, które dotyczą nakładania na Was administracyjnych kar pieniężnych, i w których mają zastosowanie przepisy Kpa, zwracajcie organowi uwagę na ten przepis oraz na kwestię wagi naruszania.

Jeśli doszło już do nałożenia na Was kary pieniężnej, zaś organ pominął całkowicie rozważania co do możliwości zastosowania tego przepisu bądź też rozważył tę kwestię zdawkowo (nie rozpatrując w rzeczywistości istoty sprawy) to w sprawie najprawdopodobniej doszło do istotnego naruszenia Waszych praw i może to stanowić podstawę do wniesienia odwołania (wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy) bądź skargi do sądu administracyjnego.

Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.